پنجشنبه، آذر ۱۵، ۱۳۸۶

نزدیک خونه اولی که میشستیم منظورم اولین خونه ای که بعد ازدواج توش میشستیم
یه آرایشگاه بود که من هر چن ماه یه بار میرفتم چون تا من قیافم مثل باب راس نشه آرایشگاه نمیرم
خلاصه رو آینه آرایشگاه یه برچسبی چسبونده بودن و روش یه جمله نمیدونم از کدوم متفکر بود که
همیشه می خوندمش و برام جالب بود
من آدمی که می خواستم باشم نیستم
آدمی که باید باشم هم نیستم
اما خدا را شکر که آدمی که قبلا بودم هم نیستم

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی